دو دستگاه یو پی اس و استابلایزر هردو در دسته تثبیت کننده های ولتاژ قرار می گیرند و در هردو دستگاه فیلترهای پسیو و اکتیو به جهت حذف نویز و اختشاشات احتمالی برق شهر تعبیه شده است. تفاوت عمده استابلایزر و یو پی اس در این می باشد که یو پی اس دارای برق ذخیره و پشتیبان می باشد که در لحظه قطع برق و یا افت و خیز طولانی ولتاژ وظیفه تامین انرژی دستگاه های متصل به آنرا دارد اما استابلایزر برق ذخیره و پشتیبان ندارد و در مواقع قطع برق عملاً بدون تأثیر می باشد. اینکه در یک سیستم برق رسانی از استابلایزر استفاده شود یا یو یی اس کاملاً به نیاز مصرف کننده و نوع آن بستگی دارد به عنوان مثال برای مکان هایی از قبیل بیمارستان ها و آزمایشگاه ها که نیاز مبرم به پشتیبانی دستگاه ها در زمان قطع برق می باشد استفاده از یو پی اس توصیه می شود.

همچنین با توجه به اینکه امروزه در شهرهای بزرگ قطعی برق به ندرت اتفاق می افتد، توصیه می شود برای مصارف خانگی و تجهیزاتی که توقف عملکرد آنها در یک بازه چند ساعت مشکلی را برای مجموعه های بهره بردار ایجاد نمی کند از استابلایزر جهت تثبیت ولتاژ استفاده شود. نوع تثبیت ولتاژ در یو پی اس ها به اینصورت است که در صورت افزایش و کاهش ولتاژ برق شهری، تنها ورودی برق شهری را به تجهیزات قطع میکند و از برق پشتیبان به عنوان منبع تغذیه تجهیزات متصل به خود استفاده می کند و پس از برطرف شدن مشکل برق شهری با یک وقفه ی تعریف شده برق شهر را به ورودی تجهیزات وصل می کند. پس میتوان گفت عملکرد تثبیت ولتاژ در یو پی اس ها بصورت کاملا ابتدایی صورت می پذیرد و استفاده آنها صرفا به عنوان تثبیت کننده ولتاژ، قابل اطمینان و بصرفه نمی باشد. اما استابلایزرها بدلیل استفاده از مکانیزم های کنترلی خاص و دقیق در جهت تثبیت ولتاژ، این امر را بطور مطمئن تری برای وسایل برقی انجام میدهند. بطور خلاصه، در  استفاده از یو پی اس بیشتر خاصیت پشتبان بودن برق مدنظر قرار می گیرد و در استفاده از استابلایزر تنها خاصیت تثبیت کنندگی ولتاژ مورد توجه قرار می گیرد.